Dag 7: Een lange bijzondere dag (Doreen)

 De wekker ging vanmorgen toch echt te vroeg, al om 04:15! Een halfuur later stonden we met de hele groep buiten, aan de voet van de Massada. In kleine groepjes zijn we op eigen tempo naar boven gelopen en wij (Elisua en ik) waren net na zonsopkomst boven. Ik heb al een heel aantal bergen beklommen, maar wat was deze bijzonder! Boven had je een prachtig uitzicht over het dal: de Dode Zee en eindeloze lege zoutlandschappen. Overal waar je keek zag je water of kleine zoutbergen. 

Toen iedereen de kans had gehad om van het uitzicht te genieten, hebben we nog een rondleiding gehad op de berg, waar de Zeloten strijd hebben geleverd tegen de Romeinen. Nadat we beneden ontbeten hadden, zijn we verder gereden richting de woestijn. Onderweg zijn we nog naar de Fountain of Tears geweest. Dat was echt indrukwekkend. Het was een soort muur met allemaal symbolische en beeldende verwijzingen naar de Holocaust. Het is heel moeilijk om uit te leggen wat voor gevoel het oproept als je ervoor staat en het verhaal erachter kent. Het kunstwerk vertelde een verhaal en het heeft mij en volgens mij de anderen ook allemaal diep geraakt, dit is zoiets wat je echt zelf moet hebben gezien (voor de geïnteresseerden: hij komt binnenkort naar Auschwitz, dat is iets dichterbij).

Hierna zijn we de halve woestijn doorgecrosst. Ik had echt nooit verwacht dat de woestijn zo mooi kon zijn! We hebben zelfs een struisvogel gezien onderweg en we hebben wat vervelende bestuurders de berm in proberen te zegenen, maar dat is een beetje mislukt.

De plaats waar we zouden slapen viel me enorm mee. Het waren een soort hutten met oprolbare muren, dus we hoefden niet helemaal de tenten op te zetten. Na het eten hebben Elisua en ik nog sterren gekeken in de woestijn, dus mijn Bucket.ist wordt steeds korter en korter!