De laatste dag

Lieve allemaal,

Deze blog schrijf ik op het vliegveld. De laatste dag in Israël zit erop. Zo onwerkelijk, zo ontzettend snel gegaan. Maar wat hebben we vandaag weer opnieuw veel beleefd!

De dag begon bij Yad vashem. Dit is een museum die gaat over de vervolging van joden in de tweede wereldoorlog; de Holocaust. Hierbij zijn zeker zes miljoen joden omgekomen. We hadden bijna drie uur de tijd om in dit museum rond te kijken, en velen van ons (waaronder ik) waren diep onder de indruk. Het onmenselijke is niet te bevatten, ik heb er geen woorden voor. Ook kamp Westerbork kwam ter sprake, wat best apart is als je in Israël loopt.

Daarna hebben we geluncht met - jawel - alweer een broodje falafel. Zéér vervelend (not). Na deze lunch gingen we met de tram naar Golgotha, de plek waarvan wordt gedacht dat Jezus is gekruisigd.

Ik had Golgotha voorgesteld als een hoge berg, maar dit was niet het geval. De gids (voor het eerst een Nederlandse, heel fijn!) vertelde dat Jezus waarschijnlijk aan de kant van de weg is gekruisigd, om zo voorbijgangers af te schrikken.

Vervolgens gingen we naar de bijbehorende tuin, waar ook de tombe ligt waarvan wordt gezegd dat Jezus is opgestaan. Ik vond het heel bijzonder om dit zo voor me te zien. He is not here, for He is risen! Het graf is waarlijk leeg!

In de tuin hebben we samen liederen gezongen en het avondmaal met elkaar gevierd. Het lied 'Zie hoe Jezus daar loopt in Jeruzalem' kreeg daar een heel andere betekenis. Een prachtige afsluiting van deze reis.

Daarna was het alweer tijd om terug te gaan naar het hostel, waar we broodjes hebben gesmeerd voor op de terugweg. Met de zware tassen weer op de rug, gingen we via trams en bussen naar het vliegveld van Tel Aviv. Het was nog een hele opgave om de tram binnen te komen, niet iedereen paste er ook in. Met het deel van de groep die zich er wel had weten in te drukken,  zongen we: 'Toen ik in de tram [put] zat, trok Hij mij eruit..!' en lachten we toch nog om onze situatie.

De reis is bijna voorbij, iedereen is moe maar voldaan van nieuwe indrukken. We zijn dankbaar voor onze veiligheid die we te danken hebben aan onze grote God. Alle belevenissen moeten nog worden verwerkt, het was zo overweldigend. Maar ik had deze reis voor geen goud willen missen. Iedereen bedankt voor de gebeden en tot snel!

Liefs Kerstin